ທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ຄວບຄຸມການແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແລະ ກວດກາປະລິມານການໂອນເງິນຕາຕ່າງປະເທດເຂົ້າ-ອອກ ລາວ ໂດຍຜ່ານລະບົບທະນາຄານຂອງລັດ ແລະ ເອກະຊົນຢ່າງເຂັ້ມງວດ.

     ທ່ານ ສົມພາວ ໄຟສິດ ຜູ້ວ່າການທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ຍອມຮັບວ່າ ທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ຕ້ອງດຳເນີນມາດຕະການເຂັ້ມງວດໃນການຄວບຄຸມອັດຕາແລກປ່ຽນ ແລະ ກວດກາການໂອນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ຜ່ານລະບົບທະນາຄານທັງຂອງລັດຖະບານ ແລະ ເອກະຊົນໃນທົ່ວປະເທດ ລາວ ໃນເວລານີ້ ເນື່ອງຈາກວ່າອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາໃນ ລາວ ໄດ້ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ສະພາວະຜັນຜວນຢ່າງໜັກ ໂດຍມີສາເຫດມາຈາກສະພາບເຄັ່ງຕຶງໃນດ້ານງົບປະມານຂອງລັດຖະບານ ລາວ ສົມທົບດ້ວຍການຫຼຸດລົງຂອງທຶນສຳຮອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດຂອງລັດຖະບານ ລາວ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພາກທຸລະກິດເອກະຊົນຂາດຄວາມເຊື່ອໝັ້ນໃນຄ່າເງິນກີບ ແລະ ກໍໄດ້ພາກັນຫັນໄປຖືຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດນັບມື້ນັບຫຼາຍຂຶ້ນ ໂດຍທີ່ທະນາຄານຂອງລັດຖະບານ ລາວ ນັ້ນບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຄວບຄຸມໄດ້ເລີຍ.

     ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ການທີ່ພາກເອກະຊົນໄດ້ພາກັນຖືຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດດັ່ງກ່າວນີ້ ກໍຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດສ່ວນຕ່າງລະຫວ່າງອັດຕາແລກປ່ຽນໃນຕະຫຼາດກັບ ທະນາຄານຫຍັບຫ່າງອອກຈາກກັນນັບມື້ເພີ່ມຂຶ້ນ ອີກດ້ວຍ ຊຶ່ງຈະເຫັນໄດ້ຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນໂດລາ ສະຫະລັດ ແລະ ເງິນບາດໃນຕະຫຼາດ ມີສ່ວນຕ່າງຈາກການແລກປ່ຽນໃນທະນາຄານ ຄິດເປັນອັດຕາສະເລ່ຍເຖິງ 3.75 ເປີເຊັນ ແລະ 3.08 ເປີເຊັນ ຕາມລຳດັບທັງຍັງມີທ່າອ່ຽງທີ່ຈະມີສ່ວນຕ່າງເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆອີກດ້ວຍ ສະນັ້ນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ຕ້ອງດຳເນີນມາດຕະການຄວບຄຸມ ແລະ ກວດກາຢ່າງເຂັ້ມງວດໃນເວລານີ້ ດັ່ງທີ່ທ່ານ ສົມພາວ ໄດ້ຖະແຫຼງຢືນຢັນຕໍ່ກອງປະຊຸມສະໄໝສາມັນຄັ້ງທີ 4 ຂອງສະພາແຫ່ງຊາດ ລາວ ຊຸດທີ 8 ໃນຕົ້ນເດືອນພະຈິກນີ້ວ່າ: “ສຳລັບນະໂຍບາຍອັດຕາແລກປ່ຽນທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ໄດ້ກຳນົດອັດຕາແລກປ່ຽນອ້າງອີງແຕ່ລະວັນ ພ້ອມທັງໄດ້ເຂົ້າດັດສົມເງິນຕາຕ່າງປະເທດໃຫ້ລູກຄ້າລາຍຍ່ອຍ ທີ່ສະເໜີຊື້ເງິນຕານຳລະບົບທະນາຄານ ແລະ ລູກຄ້າລາຍໃຫຍ່ເປັນງວດໆ ເພື່ອສ້າງຄວາມໝັ້ນໃຈໃຫ້ແກ່ສັງຄົມ ໂດຍຜ່ານທະນາຄານທຸລະກິດ ທະນາຄານແຫ່ງສປປ ລາວ ໄດ້ຊີ້ນຳໃຫ້ທະນາຄານທຸລະກິດປະຕິບັດອັດຕາແລກປ່ຽນຕາມລະບຽບທີ່ກຳນົດໄວ້ ພ້ອມນີ້ໄດ້ຕິດຕາມກະແສເງິນໄຫຼເຂົ້າ-ອອກຜ່ານລະບົບທະນາຄານ.”

     ສ່ວນທ່ານ ສົມດີ ດວງດີ ຮອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ແລະ ລັດຖະມົນຕີກະຊວງການເງິນ ກໍຍອມຮັບວ່າລັດຖະບານ ລາວ ກຳລັງປະເຊີນກັບບັນຫາໜີ້ສິນເພີ່ມຂຶ້ນທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ໂດຍໜີ້ສິນພາຍໃນທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ກໍມີສາເຫດມາຈາກການທີ່ລັດຖະບານ ລາວ ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ບັນດາບໍລິສັດເອກະຊົນເປັນຜູ້ລົງທຶນໃຫ້ກ່ອນໃນໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆທີ່ລັດຖະບານບໍ່ມີຄວາມພ້ອມດ້ານງົບປະມານ ແລະ ເມື່ອບໍລິສັດເອກະຊົນໄດ້ດຳເນີນງານສຳເລັດແລ້ວນັ້ນ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ລັດຖະບານມີພັນທະທີ່ຈະຕ້ອງຊຳລະຄືນເງິນທຶນດັ່ງກ່າວ ພ້ອມດ້ວຍດອກເບ້ຍທີ່ໄດ້ຕົກລົງກັນໃນສັນຍາຂອງແຕ່ລະໂຄງການນັ້ນເອງ.

     ສຳລັບໜີ້ຕ່າງປະເທດທີ່ນັບມື້ນັບເພີ່ມສູງຂຶ້ນເຊັ່ນກັນນັ້ນ ກໍມີສາເຫດມາຈາກການກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກຕ່າງປະເທດ ເພື່ອນຳມາໃຊ້ດຸ່ນດ່ຽງງົບປະມານລາຍຈ່າຍສຳລັບໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆຂອງລັດຖະບານໃນແຕ່ລະປີ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ລັດຖະບານ ລາວ ມີໜີ້ຕ່າງປະເທດເກີນກວ່າ 6,900 ລ້ານໂດລາ ຄິດເປັນ 52 ເປີເຊັນຂອງຍອດຜະລິດຕະພັນລວມ (GDP) ໃນຂະນະດຽວກັນ ກໍມີໜີ້ພາຍໃນ 836 ລ້ານກວ່າໂດລາ ຄິດເປັນ 6.3 ເປີເຊັນຂອງ GDP ສ່ວນປີ 2017 ຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນອີກທັງໜີ້ຕ່າງປະເທດ ແລະ ໜີ້ພາຍໃນຍ້ອນເກັບລາຍຮັບໄດ້ຕໍ່າກວ່າເປົ້າໝາຍ ຈຶ່ງຕ້ອງມີການກູ້ຢືມເພີ່ມຂຶ້ນນັ້ນເອງ.

     ຫາກແຕ່ວ່າເພື່ອເປັນການຄວບຄຸມສະພາວະການເປັນໜີ້ຕ່າງປະເທດໃຫ້ຢູ່ໃນອັດຕາທີ່ເໝາະສົມກັບສະພາບຕົວຈິງດ້ານລາຍຮັບ-ລາຍຈ່າຍຂອງລັດຖະບານ ລາວ ສະພາແຫ່ງຊາດກໍໄດ້ຈຳກັດສິດທິ ໂດຍອະນຸຍາດໃຫ້ລັດຖະບານ ລາວ ສາມາດກູ້ຢືມຈາກຕ່າງປະເທດໄດ້ໃນມູນຄ່າລວມບໍ່ເກີນ 400 ລ້ານໂດລາເທົ່ານັ້ນໃນແຕ່ລະປີ.

     ທັງນີ້ໂດຍອີງຕາມສະຖິຕິຂອງທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ລະບຸວ່າໜີ້ຕ່າງປະເທດຂອງລັດຖະບານ ລາວ ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໃນໄລຍະ 10 ປີມານີ້ກໍຄືເພີ່ມຂື້ນຈາກ 2,470 ກວ່າລ້ານໂດລາໃນປີ 2006 ເປັນຫຼາຍກວ່າ 5,627 ລ້ານໂດລາໃນປີ 2015 ແລະ 6,900 ກວ່າລ້ານໂດລາໃນປີ 2016 ສ່ວນໃນປີ 2017 ນີ້ກໍຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 8,000 ກວ່າລ້ານໂດລາແນ່ນອນ.

                                                                                                                                                                                                                                        [ແຫລ່ງຂ່າວໂດຍ: VOA]

                                                                                                                                                                                                                        [ຮຽບຮຽງໂດຍ: ຂະແໜງຂ່າວສານ]